وبسایت شخصی سید محمد مهاجرانی

به نام خدا

بیست و هشت اشتباه !

کتابی است با عنوان « بیست و هشت اشتباه نویسندگان »

این کتاب را جودی دالتون نوشته و مرحوم محسن سلیمانی آن را ترجمه کرده است

کتاب خیلی خوبی است .

از دوست بسیار عزیزم آقای دهریزی که این کتاب را هم به من معرفی کرد و هم هدیه داد بسیار سپاسگزارم

چکیده ای از این اشتباهات را برای علاقه مندان می آورم چون ممکن است خیلی ها مثل من از این کتاب خبر نداشته باشند و یا به دست شان نرسد

اشتباه اول : امروز و فردا کردن!

خیلی ها برای نوشتن بهانه می آورند :

آخ! اگر وقت داشتم کتابم را می نوشتم!

اگر فرصت کافی پیدا کنم مقاله ام را می نویسم

اگر کارهایم سر و سامان پیدا کند گزارش سفرم را می نویسم

اگر یک ساعت فرصت داشته باشم شعرم را تمام می کنم

.....

این بهانه ها همیشه هست و یک عمر ممکن است شما را معطل کند!

بعضی ها هم این جمله ورد زبانشان است :

«بالاخره یک روز کتابم را می نویسم »

ولی معلوم نیست که آن روز خیالی کی از راه می رسد . شاید هم هرگز نرسد!

راز گفتن این جمله از سوی خیلی از مردم این است که

نویسنده بودن لذت بخش است اما نویسندگی کردن و نوشتن سخت است

و به همین خاطر خیلی ها دوست دارند با آرزو و رویای نویسنده شدن روزگار بگذرانند نه با خود نوشتن!

دلیل اصلی امروز و فردا کردن در نویسندگی این است که :

خیلی ها مجبور نیستند که بنویسند

و نویسندگی اولویت اصلی آن ها نیست

اگر نویسندگی اولویت اول آن ها بود قطعا تا حالا چیزی نوشته بودند.

........................................

این کتاب توسط سوره مهر به چاپ رسید است

 حد خیال

در شعر کودک می توان از آرایه های ادبی بهره برد

آرایه های ادبی اگر قابل فهم برای کودکان باشد شعر را جذاب تر می کند

بارزترین آرایه های ادبی تشبیه و استعاره اند

نکته خیلی مهم این است که هنگام استفاده از تشبیه و استعاره مطمئن باشیم

که آیا این دو را کودک درک می کند یا نه ؟

اگر درک نکرد این آرایه ها به جای آن که شعر را بیارایند و زییاتر کنند

از ارزش شعر می کاهند و به گیج شدن کودک کمک می کنند! 

استاد کیانوش در کتاب « شعر کودک در ایران » مطلبی را از قول « می هیل آربوتنات » نویسنده و منتقد معروف ادبیات کودک نقل کرده است

آربوتنات می گوید : صنایع بدیعی در شعر ، کودک را گیج می کند

مثلا اگر در شعر بگوییم شیرِ تندر غرید

کودکان ممکن است تصور کنند که شیر جنگل سرش را بالا گرفت و برای تندر غرش کرد

یا اگر در شعرمان ستارگان را به گل های مروارید تشبیه کنیم

کودکان ممکن است تصور کنند که در آسمان هم گل های مروارید می روید