به نام خدا 

با توجه به رواج شعرهایی که افراد مختلف برای کودکان می سرایند و طبعا بعضی قوی و بعضی ضعیف است و بعضی ها ممکن است نتوانند شعر خوب را از ضعیف تشخیص دهند تصمیم گرفتم بهترین شعرهای کودک را از شاعران مختلف در وبسایتم بیاورم . البته فعلا بدون نظم می آورم و انشاالله اگر عمری باشد آن ها را نظم خاصی خواهم داد

فهرست الفبایی شاعران 

قیصر امین پور 

غلامرضا بکتاش 

احمد خدا دوست

افشن علاء

وحید نیکخواه آزاد

 

 

 

..............................................................

قیصر امین پور :                    راز زندگی 

غنچه با دل گرفته گفت :
زندگی
لب زخنده بستن است
گوشه‌ای درون خود نشستن است
گل به خنده گفت
زندگی شکفتن است
با زبان سبز راز گفتن است
گفتگوی غنچه و گل از درون باغچه باز هم به گوش می‌رسد
تو چه فکر می‌کنی ؟
راستی کدام یک درست گفته‌اند؟
من که فکر می‌کنم
گل به راز زندگی اشاره کرده ‌است
هرچه باشد او گل است
گل یکی دو پیرهن
بیشتر ز غنچه پاره کرده‌ است

 

احمد خدا دوست                          بابای آبی 

آسمون ، باباست 

بابای آبی 

خنده های او 

گرم و مهتابی 

 

زمین ، مامانه 

مامان خوشگل 

دوست داریم او را 

ما از ته دل 

 

هستند هر دو تا 

با ما مهربون 

مامان ، زمینه 

بابا  آسمون

 

 

غلامرضا بکتاش  :         لحظه های ماندگار

 

نقش بازی میکند

 

رود توی دره ها

 

ابر توی اسمان

 

موج روی صخره  ها

 

*

 

با صدابرداری اش

 

ازتمام سوژه ها

 

دیدنی تر کرده است

 

جلوه های ویژه را

 

*

 

خوب دقت کن ببین

 

لحظه های آن بجاست

 

لحظه های ماندگار

 

کارگردانش خداست

 

*

 

 

 

 

 

 

  وحید نیکخواه آزاد :                                     خانواده

مانند دست است، هر خانواده

هر کس یک انگشت، در خانواده


بابا در این دست، انگشت شست است

او که نخستین  انگشت دست است


انگشت دیگر، یعنی نشانه

او مادر ماست، خانم خانه!


انگشت دیگر، یعنی برادر

این‌جا نشسته پهلوی مادر


پس این یکی چیست؟ انگشت دیگر

آری درست است، او هست خواهر


من هستم آخر، انگشت کوچک

انگشت‌ها را دیدیم تک تک


ما پنج انگشت هستیم با هم

با هم شریکیم در شادی و غم


گرچه جداییم ما پنج انگشت

چون جمع گردیم هستیم یک مُشت

 

 

    افشین علاء  :                                           دارا انار دارد 

 یک عمر خوانده بودیم  

دارا انار دارد

 در دست کوچک خود

 سارا انار دارد

 

 ما مشق می‌نوشتیم

 با شور و شادمانی

 غافل از اینکه دارا

 حتی نداشت نانی

 

 سارا گلوله‌ای خورد

 وقتی شعار می‌داد

 هنگام مرگ خونش

 بوی بهار می‌داد

 

 در دست‌هایش امروز

 دارا تفنگ دارد

با دشمنان سارا

 او قصد جنگ دارد

 

دارا که مشق ما بود

 در جبهه‌هاست امروز

 درس شجاعت او

 سرمشق ماست امروز